هشام المولى
 
سابتنى و مشيت أيامى
ضاع عمرى و أحلامى
نسيم الليل و اشجانى
شعاع الفجر نسانى
يا همى و ثقل أحزانى .. يا همى و ثقل أحزانى .. تعبنى البعد
تعبنى و هز وجدانى .. أخذنى الموت .. أخذنى الموت .. و ودانى
مدن حلمى و نسيانى .. مدن حلمى و نسيانى
............................................................................................
وحوش الكون .. عساكر جان
خيول تجرى فوق صدرى
بتغرز عضمها فى قلبي
بتروى عطشها بدمي
يا دمى و نزف شريانى
ألم و صريخ .. عذاب ألوان
ليالى الفرح بقت أحزان
أنا و إنتى ركبنا الموج .. أنا و أنتى ركبنا الموج
خدتنا بحرها الظلمات .. ضاعت منى أحلامى
و تاهت مننا الأيام
مراكب صيد تنادينا .. بتصرخ و الصدى يغرق
و موج الظلمة سحبانى
...............................................................................................
أنا و أنتى .. نجوم نامت أنوارها
مدن ضعنا فى أسوارها
سفن عدت ملاها الخوف
و أنا بجري و أنا بغرق فى أغوارها
شقية الروح .. شقية الروح .. و دايما تعشق أدوارها
و أنا و أنتى و قلبي من زمان ..قالي بلاش تبحر فى أفكارها
صخور و سيوف .. خناجر موت عذابى و مرَ أقدارها